Alicja Żebrowska

Przy okazji ostatniej wizyty w CSW, a dokładniej w trakcie łażenia po jego piwnicach powróciła pewna smutna refleksja. Otóż, w trakcie kontemplowania prac video, tak powiem, że nawet udanych, choć to medium broni się na ogół samo i na ogół zawsze, wpadłem na pracę „artystki” Alicji Żebrowskiej. Artystki celowo napisałem w cudzysłowie ponieważ mam problem z tym, aby działania wyżej wymienionej nazywać sztuką. Niestety wpisuje się ona w ramy sztuki krytycznej w Polsce, a tym samym w szeroko pojęty dyskurs. Dla mnie jest to osoba, która dla swoich dewiacji znalazła niestety wentyl w postaci sztuki, a co gorsza „podłapały” to środowiska opiniotwórcze i tak, oto mamy cały zestaw scenek nisko budżetowego porno, defekację i rozbieranki w imię koncepcji. Niesmaczne.

            Nadmienię tylko, że te same środowiska, lansujące sztukę Żebrowskiej jako, feministyczna, skruszały ostatnio, żeby nie powiedzieć skapciały. Otóż feministki stwierdziły, że dobrym sposobem na zagospodarowanie swoich macic będzie umieszczenie tam embrionu, a w konsekwencji wydalenie go jako pełnoprawnego obywatela.

            Odsyłam do ostatniej ZADRY jaką „udało” mi się dorwać w Empiku (nr 3-4 (52-53) 2012). Ciekaw jestem, co te rozmemłane mamuśki popiskujące o tym że, można się spełniać rodząc i gotując mężczyźnie (czytaj samcowi) powiedziały by swoim dorastającym pociechom w kontekście „Narodziny Barbie”? O! jest laleczka, o! nie ma laleczki.

            Tak czy owak, Pani Alicja powinna być traktowana na zasadzie „ciekawostki”, że no cóż, pomyliliśmy się. W przepastnych magazynach niejednej instytucji znajdzie się jeszcze miejsce dla nadprodukcji tej kobieciny.

To apetyczne zdjęcie zostało przechwycone z blogu: http://piotrbies.blox.pl/tagi_b/79719/Alicja-Zebrowska.html, czyli sztuka współczesna w pełnej krasie...